8 juni 2009

Beetje rare dag, we gingen het land door, N begraven, de familie wordt steeds kleiner (de mensen óók) wat weemoedig, maar ook toch volop in het leven, want nu we toch  hier zij kunnen we bij Zwartjes meteen schoenen voor jou kopen.. wat een provinciale  muts… ipv op het Gelderlandplein, ergens bij de Arena! En toen toch maar naar huis én in de file, daar hadden we geen zijn in, bij Doorn eraf en: “als het open is, gaan we naar het Kalkoentje?”  “daar eet je maar met je eigen vrijers ;-)) dus naar:tante loes  een van de leuke dingen in het leven is op een prachtig terras met uitzicht op de rivier, herinneringen ophalen en blij zijn dat we er samen zíjn!