En op het land nog veel water te zien. Maar op de eerste zonnige zaterdag in Whitstable was het goed vertoeven. Lobster en fish and chips, daarna schelpen zoeken.
Zoals het echte opa’s en oma’s betaamt, pasten we op. Heerlijk, geen onvertogen woord toen mamma en daddy weggingen en wij het boeltje overhevelden.
We reden nogal wat heen en weer, en ik kan Dartford crossing niet meer zien.
Vandaag volgden we het omzagen van een enorme vliegden die door de storm veel schade had opgelopen. Zorgt voor meer licht in de tuin.
Nu J echt goed begint te praten is het meteen ook in het Nederlands.
NZ wordt steeds meer realiteit. Ook in ons praten met elkaar. En : ” het zou wel fijn zijn als jullie er dan zijn, hebben we meteen oppas”!! Zo zal het gaan.
Maar nu eerst de lente in.