Een mudvol toestel met veel weliswaar schattige maar ook gillende en spelende kindjes. Een raadsel hoe die het volhouden… mijn knieën hadden er moeite mee maar toen waren ze er.
Ze zijn groot geworden en zagen er alle 3 goed uit! Gelukkig
in Tamahere werd verrukkelijk gekookt
En er werd veel bijgepraat, alsof we er gisteren nog waren.
Deze zondagmorgen met Jessie naar haar paardrijles
En een ijsje eten in een van die uitspanninkjes langs de weg die van veel vers fruit, ter plekke een ijsje maken.
Pim staat in de deur van de porch en kijkt uit op de tuin, het regende even flink na een heel warme dag. 
We zijn ‘aan’. En dat voelt goed, allebei beetje last van de jetlag, en nu pitten.