vanavond sleepte vriendin R. me mee naar ‘disgrace’ de film.
Als ik ‘my gosh, my gosh’ zou kunnen zeggen zou ik het nú doen. Wat een prachtige film. Er was maar heel even het gevoel dat boek en film niet overeen kwamen (daar ben ik altijd bang voor). Zelfs Malkovitch en Coetzee…
Het boek werd bij de boekies uitgebreid besproken, en dus heb ik het boek herlezen, en werd weer net zo ongenadig geraakt! prachtig prachtig, dank je wel Coetzee!! In de schoonheid en de troost ging ik echt van hem houden.
Malkovitch als prof. Lurie de gemankeerde man/vader, en toch is het hem vergeven.
Er was nog ooit zo’n acteur, langzaam lijzig expressief: Wiliam Hurt van we we nooit meer iets hebben vernomen?!
Net Coetzee’s Disgrace gelezen. Onder de indruk van de gepassioneerde en toch heel sobere schrijfstijl en van de figuur van Lurie. Film nog niet gezien.