als we huiswaarts rijden
gelukspoppetjes aan de spiegel
zoals gewoonlijk vertraagd op de Boul P.
avondzon smoezelig geel boven nog zinderend asfalt
stilstaan, optrekken, plaatsmaken
in de verte het grommen van motoren
met haar lappenpop onder handbereik
bevriest het kind in aandacht
een enorme stoet, blote armen
tattoos en wapperende sjaals,
walst onverstoorbaar rond Parijs
ze zucht: “dat wil ik ook mam”.