… Na het nieuws dat ze toch op korte termijn naar NZ willen vertrekken kwam dit natuurlijk niet onverwacht. We hadden een mooie lunch het was prachtig weer op 21 mei en bij het knallen van de champagne vertelde ze dat S haar eindelijk gevraagd had…en dat ze dus vanmiddag gingen trouwen!
Soit. Een dag die ik nooit meer vergeet, rolde afgeknoedeld mijn mandje in. Deze :
cottage in the wood was onze hideaway, en dat was maar goed ook. Af en toe een beetje afstand nemen.
22 mei werd A tje twee: weer een prachtige dag, die we vnl in de tuin doorbrachten.
Mijn 65ste kwam eraan, we zouden naar Sissinghurst met de hele familie, een rouwkaart gooide de hele planning om. Retourtje thuis en ipv de tuin een diner in goed gezelschap bij ‘het Spijker’ , gekend om zijn tong a la meuniere:
Op 2juni werd mijn peetoom begraven, zo vaak al gelezen en gehoord, weet niet van wie de volgende woorden zijn, ze blijven raken :
ik leg de namen van mijn kinderen
In uw handen Heer.
Graveer ze daarin
met onuitwisbaar schrift.
hou ze vast
nu ik ze los moet laten
en laat uw kracht
boven hun zwakheid gaan.
Ik vraag u niet mijn kinderen
elk verdriet te sparen,
maar wees wel hun troost,
als ze eenzaam zijn en bang.
Ik leg de namen van mijn kinderen
In Uw handen Heer.
Een sobere katholieke dienst, mijn geheugen kwam krakend op gang en ik zong moeiteloos alle gezangen weer mee.
Rituelen zijn er niet voor niets, ze troosten en sterken, geven je tijd om wendingen in het leven in te passen.