het kattenechtpaar van de buren, zijn niet meer.
16,5 en 14,5.
waren het vroeger jagers die met komplete duiven thuis kwamen, de laatste jaren was het een stel,dat elkaar zorgvuldig in de gaten hield als ze het bos in gingen.
beer heeft zeker meer dan 7? kattenlevens gehad en uiteindelijk kon bommel niet zonder haar.
ik zal ze missen, M nog veel meer. dus ik moet nu snel aan het werk!
ooit, lang geleden werkte ik in een, toen nog. TBR kliniek. het was in de tijd van de antipsychiatrie en dus in de tijd dat er vernieuwingen nodig waren.
het beleid in de kliniek werd meer ‘open’ en daar was het nodige tumult over.
de wijze milde directeur van toen, zei steeds “al helpen we er maar één man mee, dan is dat al voldoende”.
die Taida zit in mijn hoofd, Verdonk had alleen maar één meisje hoeven helpen, en dat deed ze niet.
natuurlijk ook veel tumult.. hanneke groenteman die haar zag met harde halve ogen.
bij het bedenken op welke partij ik volgende week moet stemmen weegt dit mee.
als je zoals Verdonk in staat bent om af en toe één mens te helpen is het miezerig om zo’n ongelijke strijd aan te gaan.
Verdonk blijft volhouden dat ze alleen maar haar werk doet en opdrachten uitvoert.
Waar hebben we dat toch meer gehoord?
maar wanneer is er een grens nu is t dit meisje volgende week een jongen die voor arts wil studeren je moet wel een lijn trekken ik mag nu niet door rood rijden maar morgen wel?
@ nienke: de uitzondering maakt de regel.verdonk kan die uitzondering maken. en voor de rest houden wij ons netjes aan de regels!