zijn al zo’n twee jaar dood, en nog steeds ligt er mijn:
dit is het plaatje uit de catalogus, ik maakte beer zwart met verschrikkelijk pluizig garen. grrr vanavond vroeg naar bed om de laatste loodjes etc. want as vrijdag bij de buren eten en dan mogen ze eindelijk wel eens aan de wand! doe ik nOOit meer zo’n friemelpatroon.
Archief
Categorieën
bijzondere links
borduurwinkels
kindje
kunst
Lezen
textiel/borduren
Tuin
Weblogs
Oh jee, dat was dus geen onverdeeld genoegen om te maken. Ik had het patroon al een keer ergens gezien en ik ben er wég van, ik hou ook heel erg van dat wit op naturel, maar ik kan me voorstellen dat het pluizige garen niet fijn werkte. Ik vind het echt prachtig!
Had jij een witte en een zwarte poes? wat leuk, ik ook. Ze zijn er al jaren niet meer en ik heb ze lang gemist. Je borduurwerkje is prachtig. Lijkt me lastig met zo’n harig draadje maar het wordt wel erg mooi natuurlijk. (ik wou je ook nog complimenteren dat jouw borduurwerkje zo prachtig strak ligt voor de foto maar deze komt uit de catalogus zag ik 😉
Oh… met Whisper garen ??? (nooit in je mond steken 😉 btw… *Ãœ*) en de emoties en herinneringen die je meeborduurde…
Laat je jouw lapje nog wel aan ons zien?
Please? 😉
… ennuh… ik vind ’t wel (bijna) allemaal schattige letterborduurtjes!
lalalafluiterdfluit… 😉 voor Pasen nog die met de konijntjes?
Oeps >>>>>>>>>> auw >>>>>>>>>>>>> LOL 😀