Eindeloos door ons achterland gereden, op zoek naar land/ boerenwinkels om nog wat capucijners, erwten en tuinbonen te scoren.
Gesloten, geen personeel of over op teelt van planten voor de export.
Gelukkig is daar de Turkse groenteboer.
Heimwee naar de lange zomeravonden vroeger, als kind, teilen vol bonen, tantes die lachend roets roets met sneltrein vaart dopten.
Zal wel vertekend zijn, dat ‘erwinmortier’ verleden van mij 😉 Toch zit het in mijn herinneringen.