Een beetje voorjaar in mijn tuintje, en van Paul Gellings:
FEBRUARI
Mijn kalender op een kier gezet
en alvast geroken aan
onzichtbaar groen.
Mijn oor op het papier gelegd
en geluisterd naar het lied
van ieder jaar.
Begraven in het flets gazon
schopt de krokus, wentelt
zich de narcis.
Deze dagen niet verscheuren, maar
koesteren als een raam met
zicht op zilver water.
Avond aan avond nog de stilte van
het wachten, de aarde houdt zich
in, geen kat schreeuwt
om gezelschap en van takken
trilt alleen de schaduw
in de maan.
Zo vluchtig deze tijd, een altijd
nieuw seizoen dat ik in huis
haal om te vangen.
Uit De val van verf en roest, AP, 1993