Knotwilg

Knotwilg

knoestige knoten wenken
met zurige oudemannenvingers
naar het verlaten dorp
ik heb in de stinkende klei
elk bot in mijn handen gehad
en ben gegaan
heb de bermen in brand gejaagd
op het bonkende macadam
met leonard cohen op max
ben ik walsend ontsnapt

Dit bericht is geplaatst in Gedichten. Bookmark de permalink.

Één reactie op Knotwilg

  1. MarcVC schreef:

    Hey Meizoen, je mag binnenkort een kaartje in de bus verwachten. Via postcrossing.com kreeg ik jou adres.
    Vrienelijke groeten.

Reacties zijn gesloten.