Wat een goed plan om een paar dagen weg te zijn. Nu in Bergen aan zee in comfi appartement, boeken en ereader mee. Via M, die in Griekenland zit, krijgen we het adres van zilte zoen Met het gezicht in de zon lezen we en drinken een glas, áchter het glas eten we voortreffelijk.
Wat een rust. Dit is het begin van de oudewijvenzomer waar ik zo van houd. P maakt grotere wandelingen, die trek ik niet maar dat is niet erg. Ik lees Muidhond van Inge Schilperoord, het landschap is hetzelfde als het landschap waarin we rijden.
Wat afstand, letterlijk van alle verdrietigheden, maakt het ons ook mogelijk om te beginnen met wat nog wacht.
Zullen we deze luchten ook gaan zien in NZ? Het stoort me soms dat ik daar geen flauw idee van heb.
Ach, verdriet en gemis, wat erg.
Ik voel met je mee, bij ons ook zo.
Alleen wij hoeven niet heel ver te gaan om bij dat strand en restaurant te komen en het lijkt wel of je er dan niet aan denkt om er even uit te waaien.
Ik hoop dat je afleiding en troost hebt gevonden in het mooie Bergen aan Zee.
En wat heerlijk om die blijde kinderlach te zien, die heelt.
Sterte gewenst van mij,
Corrie
Dank je Corrie! Jij ook sterkte gewenst.
Ja, ik wíst dat jullie daar aan zee wonen. Zo werkt het altijd: een paar dagen aan zee en mijn hoofd is leeg! Volgende keer zal ik goed opletten …..