M e i z o e n

9-10-2020

Geplaatst op 9 oktober 2020 door meizoen

Vandaag een volle doos met bollen van heinmeeuwissen. Wat ben ik daar blij mee, nu alleen nog de winter zien te overleven zodat ik het spul ook in het voorjaar zie bloeien. Nederland staat er slecht voor In de Corona berichtgevingen. Mijn moeder stierf in 2005 en liet me eindeloos veel warme witte wollen sokken na, dat breien deed ze op de automatische piloot, ik heb nu nog één paar en al tevoorschijn gehaald, koude voeten.

Geplaatst in Algemeen, Tuin | Reacties staat uit

7-10-2020

Geplaatst op 7 oktober 2020 door meizoen

Aan de andere kant begint de zomer, is het schoolvakantie en kregen ze een soort surf/zwemplankjes.
Natuurlijk on the Beach in Whangamata
Heimwee écht heimwee. Kerst 2021?

Geplaatst in Algemeen, Familie | Getagged Fam. H., kleindochters, NZ | Reacties staat uit

6-10-2020

Geplaatst op 6 oktober 2020 door meizoen

DAGGEDICHT – Emily Dickinson (1830 – 1886) – ‘Hope’ is the thing with feathers / ‘Hoop’ is het ding met veren

‘Hope’ is the thing with feathers –

That perches in the soul –

And sings the tune without the words –

And never stops – at all –

And sweetest – in the Gale – is heard –

And sore must be the storm –

That could abash the little Bird

That kept so many warm –

I’ve heard it in the chillest land –

And on the strangest Sea –

Yet – never – in Extremity,

It asked a crumb – of me.

***

‘Hoop’ is het ding met veren –

Dat in de ziel neerstrijkt –

Het lied zonder de woorden zingt –

En ’t zingen – nooit meer staakt –

En ’t Zoetst – klinkt – in de stijve Bries –

En zwaar moet het zijn de storm –

Die ’t Vogeltje zo beschaamde dat

Zovelen heeft verwarmd –

Ik hoorde het in ’t kilste land –

En op de vreemdste Zee –

Toch vroeg het – nooit – in Bangste uur,

Een kruimeltje – van mij.

Geplaatst in Algemeen, Gedichten | Getagged gedichten | Reacties staat uit

2-10-2020

Geplaatst op 2 oktober 2020 door meizoen

https://www.google.nl/search?q=hazel+o+connor+will+you&ie=UTF-8&oe=UTF-8&hl=nl-nl&client=safari&hl=nl&pli=1

Geplaatst in Algemeen | Reacties staat uit

23-09-2020

Geplaatst op 23 september 2020 door meizoen

Geplaatst in Algemeen | Reacties staat uit

06-09-2020

Geplaatst op 6 september 2020 door meizoen

De rules voor de verjaardag in oktober! worden vastgelegd. Lief, en ook dat ze de boeken die ik stuurde oa “ Lampie” gelezen hebben. Maar eerst L en St, Corona heeft de posttarieven geweldig opgedreven. Het was altijd al veel maar nu is de lol er wel af. €44 voor een doosje met kleine geitjes. Ze zijn fruitbomen aan het bij planten, de nursery richting Cambridge is zo lief om tegoedbonnen in hun brievenbus te stoppen. De kleinschaligheid het elkaar kennen iig weet hebben is zo prettig in NZ. Als we ook de cadeautjes voor de kinderen direct in NZ kunnen bestellen zou dat fantastisch zijn

De eerste zomer in ons nieuwe huis loopt op z’n end. Er is nog veel groen maar langzaam worden de kleuren bleker. Nee lang niet alle plannen zijn verwezenlijkt. Denken aan de bollen bestelling bij Hein Meeuwissen.

Geplaatst in Algemeen, Bloemen in mijn tuin, Familie, Nieuwe huis, Tuin | Reacties staat uit

03-09-2020

Geplaatst op 3 september 2020 door meizoen

Chris De Stoop Het boek Daniel

Flaptekst van het nieuwe boek van Chris de Stoop

In een uithoek van het land, waar het platteland nog enigszin standhoudt, brandt de oude vierkantshoeve van oom Daniel af. In het puin wordt het lijk van de bejaarde boer aangetroffen. In de daaropvolgende weken wordt een jeugdbende uit hetzelfde dorp opgerold, die ervan verdacht wordt Daniel vermoord te hebben.

De Stoop, geschokt door de dood van zijn oom, pleit zelf namens de familie in de rechtszaak. Na het proces gaat hij nog een stapje verder: hij gaat de confrontatie aan met de jonge daders. In Het boek Daniel vertelt hij op aangrijpende wijze hoe twee verschillende werelden samenkomen. Hij zoekt gerechtigheid voor een oude boer voor wie niemand nog wil opkomen, maar ontrafelt ook wat er broeit in hangjongeren die schijt hebben aan alles en iedereen

——————————————————————————————————-

De tweede grote verandering is dit spul. Godsamme wat ben ik daar beroerd van.

En omdat de staaroperatie voorlopig alleen nog maar effect heeft op het dichtbij zien, nog maar een boek van Chris de Stoop: “ de bres”.

Geplaatst in Algemeen, Boeken | Reacties staat uit

26-08-2020

Geplaatst op 27 augustus 2020 door meizoen

….

Omschrijving

“Branduren” van Cobi van Baars beschrijft een geboortedag en een sterfdag. Twee gebeurtenissen waarbij Naomi’s familie samenkomt in een te kleine ruimte. Uren waarin groot en klein leed door elkaar lopen en de toch al moeizame verstandhouding zwaar onder druk komt te staan.
In beeldende, indringende en tegelijk ingehouden taal weet Cobi van Baars de onderstromen van het menselijk gemoed te schetsen en haarfijn bloot te leggen welke psychologische mechanismen er binnen een familie werken. Zo weet ze een universum op te roepen waarin je wil blijven maar tegelijk uit wil verdwijnen, even onontkoombaar als het leven zelf.

Kleine setting, groots uitgewerkt

‘Branduren’ is de derde roman van de hand van Cobi van Baars, nadat ze eerst vooral schilderde. Of zoals ze zelf zegt: ‘Misschien had ik het schilderen nodig om tot schrijven te komen.’ In ‘Branduren’ spelen handen een belangrijke rol, net als in een hoop van haar prachtige schilderijen, en wordt duidelijk gemaakt op hoeveel manieren ze een rol kunnen spelen in de communicatie tussen mensen. Als je de zeggingskracht van handen in beeld wilt zien, is een bezoekje aan www.cobivanbaars.nl zeker aan te raden. De verbindende factor in het verhaal is de jonge fysiotherapeute Naomi, die zich op een dag hals over kop in een relatie met Bient stort. We krijgen het verhaal mee zoals het door zes verschillende personen gezien wordt: Naomi, haar ouders Barbara en Gerrit, Bient en zijn ouders Tjistske en Michel. Het is meesterlijk zoals Cobi van Baars elk personage zijn of haar eigen stem mee weet te geven en toch de harmonie in het verhaal weet te bewaren, terwijl die harmonie in de levens van de hoofdpersonen af en toe ver te zoeken is. ‘Voor de zoveelste keer voel ik woede wellen. (…), maar bovenal omdat er iets uit elkaar valt waar we bij staan. Het gebeurt voor onze ogen, maar niemand lijkt bij machte het te stoppen.’ Een geboorte markeert het einde van het eerste deel, maar toch duidt het geen nieuw begin aan, want het tweede deel heet ‘Einde’, het einde van een van de hoofdpersonen, dat zo mogelijk nog intiemer wordt beschreven dan de geboorte. ‘Want als de wijze van geboorte bepalend is voor wat volgt, hoe zit het dan met sterven? Strekt zo’n moment zich ook uit? En in welke richting? Met terugwerkende kracht over het leven of werkt de manier waarop je sterft door in je dood?’ Het is bijzonder knap hoe Cobi van Baars in weinig woorden complete persoonlijkheden neerzet die allerlei gevoelens oproepen bij de lezer, zowel positieve als negatieve. Er is geen alwetende verteller die de gebeurtenissen duidt, er zijn alleen zes verschillende perspectieven waardoor de lezer zich een beeld, en daardoor een mening, kan vormen. Het is wel duidelijk dat de auteur net zo beeldend kan schrijven als ze schildert. Over haar eerste boek ‘Schipper & Zn’ zei ze in De Gelderlander: ‘Mijn werk schuurt een beetje, er zit een haakje aan. (…)Wat ik maak mag rauw zijn, een beetje ongemakkelijk. Er mag iets botsen.’ Dat is ook van toepassing op dit boek en dat maakt dat je door wil lezen, je verdiept in de motieven en gedragingen van de hoofdpersonen, om het er vervolgens wel of niet mee eens te zijn. Een prachtig boek waar voor de lezer zelf nog genoeg valt in te vullen, maar dat je met een voldane zucht kunt dichtslaan.

Geen woord te veel gezegd, van genoten. Ga zeker ook haar eerdere boeken lezen. Fijn zo’n ontdekking

Geplaatst in Algemeen, Boeken | Reacties staat uit

25-08-2020

Geplaatst op 25 augustus 2020 door meizoen

Eerste staaroperatie zit erop. Ging allemaal redelijk vlekkeloos. Iets andere procedures dan bij P. Moet morgen al weer vroeg bij oogheelkunde zijn voor de oogboldruk.

Het grote druppelen kan nu beginnen, dat lukt me zelf niet zo goed dus ik schafte :

Dit brilletje aan met openingen voor de druppelflesjes.
Het lastige is dat je geen bal ziet en voorlopig ook niet.

Geplaatst in Algemeen | Reacties staat uit

23-08-2020

Geplaatst op 23 augustus 2020 door meizoen

Ghislaine de Feligonde

Dat ze volgend jaar hier al een beetje mag lijken, daarom zette ik er twee naast elkaar. Ze vraagt veel water en aandacht, misschien nóg een beetje mest?

JC Bloem- Herinnering

De gloeiende avond in de kleine stad:
Verlichte ramen stonden ruisend open
Naar zomertuinen en het langzaam lopen
Van de geliefden langs het grijze pad

Als dit geheime ooit wéér te leven was:
Hoe dat het zachte licht van een lantaren
Scheen op de donkere, gedempte blaren,
Wist het hart, dat het van den dood genas.

Maar het vergankelijke kent geen keer
Dan in de opstanding der herinneringen;
Gistren is even ver als deze dingen:
In het verleden is de tijd niet meer.

Toch zullen bij het sluiten van den kring,
Waarin ons dreef des levens streng beschikken,
Die als de lucht onhoudbare ogenblikken
Onze enige eer zijn en rechtvaardiging.

En zullen we, in de wervling van den tijd
En de vervoeringen, die niet beklijven,
Indachtig aan onze oude dagen blijven
Met onvergankelijke aanhanklijkheid.

Tot aan het zwichten en het laatst getij,
Wanneer de wereld één wordt met het duistren,
En wij de niet te horen woorden fluistren:
Voorbij, voorbij, o en voorgoed voorbij

Geplaatst in A-B, Algemeen, Bloemen in mijn tuin, Dichters A t/m Z, Gedichten, Tuin | Getagged dieren in de tuin, gedichten, Tuin | Reacties staat uit

9-10-2020

7-10-2020

6-10-2020

2-10-2020

23-09-2020

06-09-2020

03-09-2020

Chris De Stoop Het boek Daniel

Flaptekst van het nieuwe boek van Chris de Stoop

26-08-2020

Omschrijving

25-08-2020

23-08-2020

Archief

Categorieën

bijzondere links

borduurwinkels

kindje

kunst

Lezen

textiel/borduren

Tuin

Weblogs