dit zijn de ruim honderd nazaten van mijn grootouders.
we zagen elkaar (voorzover we elkaar uberhaupt kénden) alleen bij begrafenissen etc.
toen mijn moeder vorig jaar overleed, kwam Marius met het idee van een reunie.
en afgelopen zondag was het zover.
ze kwamen van all over the world.
we begonnen met een mis om half 10 !! in het kerkje, en toen door naar het stamhuis, tegenwoordig residentie van Marius en Loes.
voor iedereen wat wils in het programma.
o.a. een wandeling op de dijk langs de maas, bloeiend fluitekruid, schapen in het gras en op de erven seringen.
voor heel oud en heel jong, de rit met het paard, gezapig klikklakkend door het landschap en het dorp. voor een sommigen volkomen onbekend, voor mij het landschap van mijn jeugd.
er werd boerengolf gespeeld in de wei die in gewone omstandigheden bevolkt wordt door pony’s geiten en kippen.
in het gezelschap was ook Gina, de duitse staander. en daar hadden we dus beter over moeten nadenken, want onder het oog van de geshockeerde kleintjes had Gina binnen no time de lievelingskip van Frederique te pakken…
er werd veel gepraat en gelachen gegeten en gedronken, banden weer aangetrokken, het was eigen.
aan het eind van de dag kwam een friettent het erf opgereden, met naar goed brabants gebruik een grote keuze in lekkers!
Frederique en haar vriend hebben zich uit de naad gesjouwd, Marius en Loes waren fantastische gastheer en vrouw en wij hoefden alleen maar te genieten en dat deden we.
Zo, dat zijn er veel. Hadden je grootouders veel kinderen zeker. Mooi om dit zo mee te maken lijkt mij!!! Konden ze dit nog maar even zien he, op deze dagen mis je ze vaak nog meer.
Maar ze zullen altijd bij je zijn!
Wat een mooie dag en nog wel in het Brabantse land, waar mijn oorsprong ligt.
Mooie foto’s!
Heerlijk lijkt me dat. Heel mooi.