Het verrukkelijke van een telefoon is dat het een telefoon is, dat ie vervolgens vaak niet te vinden, kwijt is,en niet aflatend door blijft piepen, daar kan ik sinds vanmorgen half 7 goed mee leven! We werden wakker van een gedempt toontje en weer en weer! ’t is tamelijk onnozel om: ‘tai toi es soi belle’ te roepen naar zo’n ding, die gaat tot sint juttemis dóór! Lief eruit en jawel een sms je uit NZ: de vakantiegangers zijn in Auckland gearriveerd en op weg naar Hamilton. Gelukkig! Tevreden weer omgedraaid.
Wat ben ik die korte dagen zat, om vier uur was het donker! Het blad van de Helleborus geknipt zodat alle energie naar de bloemen gaat, wél kaal. Morgen toch maar even naar intratuin om er nog wat witte bij te zetten.
De prachtige kip (was het de Calicuthhoender? zoeken we op) klaargemaakt volgens Jamie, geen woord teveel, Hémels! Dat wordt dus nog een retourtje Maastricht!
‘k heb niets met telefoons, heb er geen één, bevalt prima.
Maar een leuk bericht is nooit weg !!;-)).