Met vriendin a struin ik regelmatig woonwinkels in de buurt af. Vanmiddag het Lentehuys in Lent. En zie: een stoeltje voor hAAr… naast mijn slaapzetel, dat ze dan parmantig naast me komt zitten en we het over e.e.a. hebben 😉
Wat een dag! jakkes, TV de hele dag aan, dat je aan je water voelt dat het niet goed gaat en dat je er ook geen bal aan kunt doen. Eigenlijk vind ik dat we alles wat daar nou gebeurt in Cairo, dat we dat helemaal niet hoeven te weten, laat de kring klein blijven, ik heb het (misschien onnozele) gevoel dat mensen daar dan meer beschermt zijn, die enorme media aandacht is amper te behappen. Tegelijkertijd zwermt mijn dichtbij geluk ook de wereld over, zijn er gruwelijke cyclonen ben ik blij met elk sms je met de mededeling dat ze goed zijn aangekomen. En realiseer ik me dat we, als het erop aankomt we niet bij elkaar kunnen komen… nee ik zal niet zoals mijn grootmoeder op haar hoge zetel, ‘klein klein kleuterke’ voor mij zong, dat ook voor haar doen, en dan zeker weten dat ze nooit verder dan zo’n 100 meter van me vandaan is.